-Dlaczego to zrobiłeś? -zapytałam słabym głosem.
-Co takiego? -zapytał Ruben.
-Dlaczego mnie uratowałeś? -
-Ponieważ przyjaźnimy się. -odpowiedział z uśmiechem. Ja również chciałam się uśmiechnąć, ale wyszedł mi grymas. Wtedy usłyszałam że ktoś się zbliża.
-Musisz już iść. Ktoś idzie. -powiedziałam szybko. Ruben szybkim krokiem wyszedł z jaskini.
W tej chwili uświadomiłam że jestem szczęściarą, bo spotkałam kogoś, kto mnie polubił i zależy mu na mnie.
***
Następnego dnia miałam wystarczająco dużo sił by poszukać swojej jaskini. Wreście wyprostowałam łapy. Nie mogłam jednak latać a moja magia na nic się nie sprzyda. Miałam nadzieje że Ruben wykonał swoje zadanie.
Nagle zza drzew wyskoczyła znajoma postać...
(Rub? To wszystko przez szkołe ;-;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz